Hoe ga jij om met stress? Soms merk je dat de spanning zich zo hoog opbouwt, dat je alleen nog maar geirriteerd kan reageren naar je partner, kinderen en collega’s. Niet echt fijn en je merkt het zelf als geen ander, want je zit gewoon niet lekker in je vel. En als het te lang duurt, dan krijgt je stress-systeem zo’n opdonder dat het ook steeds moeilijker wordt om te ontspannen. Je moet steeds meer van jezelf, probeert de controle te houden over alles maar eigenlijk merk je dat je het op deze manier niet lang meer volhoudt.

Ga jij vechten, vluchten, bevriezen of zoek je steun?

Ik merk bij mezelf dat ik in de vechtstand ga als reactie op stress. Er zijn vier primaire stress reacties: fight, flight, freeze en flock. Zodra ik stress voel, dan ga ik er tegenaan en pak ik alles op wat er ligt. Ik ga in de hoogste versnelling en haal er alles uit wat erin zit. Herken jij dat ook? Het kan om een hele korte stressperiode gaan, als je kinderen een paar dagen ziek zijn en werk dat ligt te wachten. Maar het kan ook om langere periodes gaan die heel intensief voelt, doordat je in die vechtstand terecht komt. Dan zit je vol adrenaline en cortisol en is het moeilijk om weer ‘af te kicken’. Bijvoorbeeld met een groot project of langdurige activiteit op je werk? Of met een familiegebeurtenis of een ingrijpende situatie in je gezin? Een heftige periode met je kind, partner of ouders, waarin je het gevoel hebt alles te moeten geven?

Onderzoek dan eens voor jezelf of je ook een fighter bent, net als ik en dat je de stress keihard aangaat. Of ben je juist meer het flight-type dat doet of de druk en stress er niet is, waardoor je wegvlucht van de situatie en het niet aangaat. Je kunt in stressvolle periodes ook iemand zijn die bevriest (freeze) en niks doet, waardoor er juist niks uit je handen komt op het moment dat je stress voelt. Of je bent iemand die steun zoekt bij anderen, over stress wilt praten maar verder niks met de spanning doet (flock).

Als je weet hoe je reageert op stress en je herkent dat, dan is het makkelijker om daar op een andere manier mee om te gaan zodat je er minder last van hebt. Allereerst is het belangrijk om die reactie te herkennen en erkennen, en te delen met de mensen om je heen. Je collega’s, partner, vrienden, familie, buren of sportmaatje. Zodat zij ook zien wanneer je te veel stress hebt gehad en jij in die vecht-, vlucht-, bevries of steun-zoek-stand gaat. Dat is de eerste stap. Daarna ga je onderzoeken wat je nodig hebt om de stress weer kwijt te raken en om te leren hoe je anders kunt reageren.

Welke buffers bouw jij in tegen stress?

Ik heb ervaren dat het na een stressvolle periode voor mij belangrijk is om te vertragen, te ontstressen. Als Stresscounselor zet ik regelmatig stress management tools in en breng ik ze ook zelf in de praktijk. Maar hoe dat je dat, ontstressen? Hoe zorg je ervoor dat de stress verdwijnt en je jezelf ontdoet van al die prikkels en indrukken? Door buffers in te bouwen tegen stress die ervoor zorgen dat je je weer kunt ontspannen en dat je weer goed in je vel zit. Dat je (werk)plezier hebt, leuke nieuwe ideeën krijgt of dat je energie over hebt om ’s avonds nog wat leuks te gaan doen na een drukke werkdag. Denk dan bijvoorbeeld aan:

• Tijd nemen om te vertragen, op je werk (o.a. lunchpauze) en thuis.
• De ‘uit’ knop vaker gebruiken – je kunt niet de hele dag ‘aan’ staan. Dat houd geen mens vol.
• Terug gaan in je versnelling – stap voor stap: van 5 naar 4, van 4 naar 3, enzovoort.
• En dan voelen dat je onthaast.
• Dingen doen die je energie, (werk)plezier of ontspanning geven.
• Zorgen voor een positieve energiebalans.
• Steun of hulp vragen/zoeken, op je werk en thuis.
• De lat een stuk lager leggen.
• Tijd voor jezelf nemen.
• Mijmertijd inplannen: even niksen, dagdromen, kalm aan doen.

‘Onder de douche, in de bus of trein zijn we vaak maar wat aan het mijmeren en dagdromen, zonder ons op iets te hoeven concentreren. Het zijn die – op het eerste gezicht verloren – momenten die tot creatieve ingevingen leiden’ (uit het boek ‘Het slimme onbewuste’ van Ap Dijksterhuis)

Een van de belangrijkste buffers is: neem tijd voor jezelf

In mijmertijd zit het woordje mij. Dat kun je dus ook zien als mijtijd. Tijd voor jezelf. Tijd die je mag invullen met waar jij zin in hebt, zodat je even niet aan je werk, je kinderen, je partner of familie denkt. Voor mij is de natuur een plek waar ik veel mijmertijd doorbreng, omdat het me uit mijn hoofd brengt naar het zijn. Naar het hier en nu. Even helemaal niks moeten. Wat zou jij doen in jouw mijmertijd?

Als je net zo graag als ik naar buiten gaat, laat dan ook eens een frisse wind door je haren en hoofd waaien. Tijdens tijd voor jezelf of samen met mij tijdens een coachwandeling. Terwijl je beweegt, ontdoet je lichaam zich van afvalstoffen en gaat weer beter functioneren. Je gedachten komen ook in beweging en je bent letterlijk even weg van de stress. Ervaar de natuur met al je zintuigen: zie die ene prachtige boom, hoor de vogels zingen, voel de wind op je huid en ruik de frisse lucht. Na 30 minuten verdwijnt de stress langzaam uit je lijf en je voelt er rust en ontspanning voor in de plaats komen. Daarnaast zul je je energieker voelen als je eenmaal weer thuis bent. Als je je nog langer inspant dan die 30 minuten, dan gaat je lichaam endorfines aanmaken – de zogenaamde antistresshormonen. Die zorgen ervoor dat je positiever gestemd raakt en nóg makkelijker kunt ontstressen.

Kun jij wel minder stress gebruiken en vind je het heerlijk om naar buiten te gaan? Ontstress dan onder mijn deskundige begeleiding: leer jouw eigen buffers in te bouwen en anders te reageren op stress, zodat je weer (werk)plezier ervaart, energiek bent en goed in je vel zit! Lees hier alles over de voordelen van wandelcoaching Een kennismakingsgesprek is altijd gratis!